Niestety, ze względu na niewielkie ,,moce przerobowe" w kardiochirurgii, pacjent musi liczyć się z okresem oczekiwania na operację- od cewnikowego badania serca do operacji może upłynąć nawet pój roku. Czas ten każdy przewidziany do rewaskularyzacji serca pacjent powinien wykorzystać na optymalne przygotowanie się do operacji.
Na przykład przynajmniej na 6—8 tygodni przed operacją każdy pacjent powinien przestać palić. Nie wypływa to tylko z faktu, że palenie jest jednym z naczelnych czynników ryzyka choroby wieńcowej, a rzucenie go może zaoszczędzić wiele zachodu, bólu i ryzyka. Palenie wzmaga konieczność odkasływania, co po przeprowadzonej operacji może być bardzo bolesne. Jeśli rzucimy palenie na trzy miesiące przed operacją, organizm zdąży zregenerować się do tego stopnia, że mimowolne odkasływanie przestanie stanowić problem. Drugim ważkim wskazaniem jest ryzyko związane z narkozą: już po trzech miesiącach niepalenia obniży się ono do poziomu charakterystycznego dla niepalących. Kolejna sprawa to waga ciała: przed operacją powinna osiągnąć normę, gdyż ludzie obarczeni nadwagą mają w okresie pooperacyjnym problemy z oddychaniem i generalnie z płucami. Ponieważ chudnięcie w tempie przekraczającym jeden kilogram na tydzień jest mało realne, odchudzanie powinno się zacząć dosyć wcześnie. Optymalne przygotowanie płuc wymaga przeprowadzania kilka razy dziennie ćwiczeń oddechowych. Podane poniżej trzy proste przykłady ćwiczeń przeprowadzamy na siedząco lub leżąco, przy czym nic nie powinno ograniczać plastyki kręgosłupa i klatki piersiowej:
• wdychamy głęboko przez nos, następnie układamy usta w ten sposób, by wraz z policzkami stawiały lekki opór prądowi powietrza powstającemu przy wydechu. Nie „wyciskamy" powietrza płuc, lecz pozwalamy by z wolna samo się wydostało
• przy zamkniętych ustach zatykamy jedno nozdrze, głęboko wdychając drugim. Po krótkim wstrzymaniu oddechu wydychamy. Po 3—5 minutach zmieniamy nozdrze
głęboko wydychamy, następnie wdychamy powietrze krótkimi 9 pociągnięciami, tak jak pies łapiący trop. Wydychamy jak przy pierwszym ćwiczeniu — przez opór ust i policzków. Oddech wstrzymujemy krótką chwilę po czym ćwiczenie powtarzamy. Takie i podobne ćwiczenia oddechowe pacjent w okresie przedope-racyjnym powinien stosować kilka razy dziennie. Doświadczenia wskazują, że u osób stosujących rozmaite ćwiczenia i techniki oddechowe komplikacje pooperacyjne występują znacznie rzadziej, tak że z reguły szybciej opuszczają one ośrodek intensywnej opieki lekarskiej. Zalecana jest również aktywność fizyczna — przy czym zarówno długość jak i intensywność ćwiczeń winna być konsultowana z lekarzem. Aktywność fizyczna w fazie przedoperacyjnej przeciwdziała tendencji do tworzenia skrzepów. Jak z tego widać, okres oczekiwania na operację, przez wielu pacjentów niekorzystnie odbierany, może stanowić szansę obniżenia ryzyka, jakie każda operacja ze sobą niesie. Pacjent celowo i sensownie wykorzystujący okres przedoperacyjny poprawia swą pozycję wyjściową do tego stopnia, że niejednokrotnie jest to korzystniejsze niż pośpieszne przeprowadzenie operacji. Doświadczenia z dobrze i źle przygotowanymi pacjentami dokumentują to wyraźnie. Kolejnym aspektem przygotowań przedoperacyjnych jest oddawanie krwi. Na kilka tygodni przed operacją, w czasie kilku sesji pacjent oddaje krew. Oddawanie krwi nie może rozpocząć się zbyt późno, gdyż organizm musi mieć wystarczającą ilość czasu by odtworzyć utraconą część. Wielkim plusem oddawania własnej krwi, wykorzystywanej potem ewentualnie w czasie operacji jest wyeliminowanie (niewielkiego co prawda) ryzyka zakażenia się wirusem zapalenia wątroby czy HIV, na jakie jesteśmy narażeni stosując obcą krew czy preparaty krwiopochodne. Niestety, nie wszyscy pacjenci mogą oddawać krew. To czy mamy taką możliwość zależy od stanu zdrowia — w każdym razie warto o to się zapytać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz